W pobliżu dworca PKP i PKS przy zbiegu ulic Pruchnickiej i Słowackiego, znajduje się kamienica, zwana kamienicą Storcha (właściciela). Początki kamienicy to przełom XIX/XX wieku.
Pierwszymi właścicielami byli: Ida Tannenbaum oraz Jan i Florentyna Nowakowie. W 1910 roku odkupił od nich parcelę Chaim Storch i wybudował w tym miejscu wspomnianą kamienicę czynszową. Budynek w 1997 roku został wpisany do karty ewidencyjnej jako zabytek. Jest przykładem stylu architektury eklektyzmu, czyli różnych stylów architektonicznych. Jeżeli chodzi o neorenesans to typowymi przykładami tego stylu na kamienicy są naczółki trójkątne i wazony z girlandami. Poszczególne kondygnacje są zróżnicowane pod względem dekoracji. Najbardziej efektowna jest pierwsza kondygnacja, pozostałe są skromniejsze. Również środkowa część kamienicy prezentuje się najbogaciej okazale w detale architektoniczne, jak: wazony, pilastry o głowicach korynckich oraz boniowania. Charakter kamienicy jest mieszkalno – handlowy. Wewnątrz posiada prawie 118 izb o ogólnej powierzchni 231 m2. Całość znajduje się na rzucie zbliżonym do litery „V”. Elewacje tylne i podwórze przedstawiają wygląd bardzo skromny, ta sytuacja nie zmienia się od dłuższego czasu. Na uwagę zasługują ozdobne wsporniki i stylizowana balustrada, która urozmaica bryłę kamienicy, zwłaszcza część środkową u zbiegu ulic. Od zaplecza na pierwszym i drugim piętrze wzdłuż budynku usytuowane są balkony, które pełnią funkcję komunikacji pieszej do poszczególnych pomieszczeń. Kamienica posiada wartość szczególnie jako element ukształtowania przestrzennego. Niewątpliwie stwarza wrażenie budowli monumentalnej, okazałego gmachu w tym rejonie i znanego od nazwiska Storcha wśród mieszkańców Jarosławia. Według uzyskanych informacji właściciel kamienicy został aresztowany przez Niemców i wywieziony do obozu.
Jerzy Czechowicz