Już ponad 300 lat w głównym ołtarzu świątyni reformackiej znajduje się krzyż z cierpiącym Chrystusem. Należy podkreślić, że jest to jedyne na tym obszarze sanktuarium Krzyża Świętego, konsekrowane w 1716 roku.
Postać Chrystusa artysta przedstawił ekspresyjnie, w sposób wyjątkowy, wyraźnie ukazał tragizm męki. Ogólnie krzyże do franciszkańskich kościołów wykonywali artyści zakonni. Wcześniej Krzyż ozdobiony był dużą ilością wotów, składanych tu za otrzymane łaski, za uzdrowienia cielesne i duchowe. W kronice pozostały zapisy, świadczące o cudach, jakie przed Krzyżem miały miejsce. Miedzy innymi, że w Grodzisku Dolnym i w okolicy w latach 1850- 1855 grasowała epidemia cholery, ludzie nie nadążali grzebać zmarłych. Zaraza trwała kilka lat, bracia z jarosławskiego klasztoru zaproponowali zorganizowanie pielgrzymki do cudownego Krzyża. I tak się stało, liczna grupa pielgrzymów wzięła udział we Mszy Św. odprawionej w intencji o oddalenie zarazy. Po powrocie do domów, okazało się, że od tej chwili nikt nie zmarł na cholerę. W podzięce co roku na święto Podwyższenia Krzyża Św. przychodziła do Jarosławia pielgrzymka wraz z chętnymi z innych miejscowości. Po zbudowaniu kolei z Przeworska do Rozwadowa, pielgrzymi powracali pociągiem Odpust Podwyższenia Krzyża trwał trzy dni i cieszył się ogromną popularnością. Podczas trwania Dni Krzyżowych, pątnicy zajmowali cały klasztor, ogród i podwórko, tu nocowali i modlili się. W miejsce zrabowanego przez Austriaków srebrnego relikwiarza Krzyża Św. w 1871 roku chorąży sanocki Ignacy Suchacki ufundował drewniany relikwiarz. Po obu stronach Krzyża znajdują się postacie św. Jana i Matki Bożej, zaś w górnej części umieszczony jest XVIII wieczny obraz, przedstawiający Chrystusa w Ogrójcu.
Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości”