Kaplica hrabiów del Campo Scipio w Łopuszce Wielkiej to neogotycka budowla, zbudowana z cegły na kamiennej podmurówce. Znajduje się przy głównej drodze na początku wsi.
Hrabiowska rodzina del Campo Scipio, mająca włoskie korzenie nabyła Łopuszkę Wielką na początku lat 70-tych XIX wieku. Osiadł tutaj Karol del Campo Scipio wraz z żoną Karoliną. Mieli dwóch synów: Władysława, który zmarł w młodym wieku mając zaledwie 20 lat oraz Romana. Właśnie dla zmarłego w kwiecie wieku Władysława hrabia zaczął budowę kaplicy, która stałą się kaplicą rodową. – Wybudowana została w latach 1895 – 1902 przez hrabiego Scipio. W podziemnej krypcie grobowej jest 10 miejsc na dwóch poziomach. Pochowani są członkowie rodziny: fundator kaplicy i jego dzieci. Oprócz nich pochowany jest też tutaj ich służący August. Znajdują się tu również prochy Katarzyny Ziembickiej-Komornickiej (córki Romana del Campo Scipio) zmarłej w 2011 roku. – mówi pan Ziętek, mieszkaniec Łopuszki Wielkiej. Do kaplicy prowadzą szerokie schody. Przechodząc przez solidne drewniane dwuskrzydłowe drzwi, które ozdobione są neogotyckim portalem wchodzimy do obszernego wnętrza kaplicy. Wewnątrz od razu uwagę przykuwa drewniany ołtarz wykonany w neogotyckim stylu i bez przesady można powiedzieć że jest to snycerska perełka. W bocznych ścianach znajdują się po dwóch stronach strzeliste okna wpuszczające dużą ilość światła. – Kiedyś były to witraże z kolorowymi szkiełkami zatopionymi w ołowiu ale zostały zniszczone. Teraz tylko górą widać kilka z tych szkiełek. – dodaje pan Ziętek. Kaplica ta swojego czasu została poddana remontowi przez nieżyjącego już ks. Józefa Gryźca, został zmieniony m.in cały dach, odnowiono wnętrze. Ks. Gryziec, którego miałem przyjemność znać, interesował się historią Łopuszki Wielkiej, historią rodziny del Campo Scipio, chciał ją udokumentować ale niestety nie zdążył. Kaplica hrabiów del Campo Scipio jest z pewnością wizytówką ukazującą część bogatej historii Łopuszki Wielkiej.
Marcin Sobczak