– W związku z potencjalnym wystąpieniem zagrożenia radiacyjnego MSWiA podjęło decyzję o rozpoczęciu procesu dystrybucji jodku potasu. To działanie ma charakter typowo prewencyjny. Zagrożenie w tej chwili nie występuje, niemniej jednak do przedostatniego ogniwa, czyli do gminnych punktów dystrybucyjnych jodek potasu w województwie podkarpackim już dotarł. Jego liczba dla naszego regionu jest wystarczająca – poinformowała w ubiegłym tygodniu wojewoda podkarpacki Ewa Leniart.
Wojewoda podkreśliła, że są to działania rutynowe, przewidziane w przepisach prawa na wypadek ewentualnego wystąpienia skażenia radiacyjnego.
– Mamy zabezpieczone ponad 3 mln 200 tys. sztuk tabletek, które znajdują się aktualnie w ponad 880 punktach gminnych przeznaczonych do dystrybucji, przy czym liczba tych punktów nie jest zamknięta, podlega jeszcze aktualizacji. Przekazanie i dystrybucja do odbiorcy końcowego, czyli do mieszkańców regionu, będą mogły nastąpić dopiero po stosownym komunikacie. Na ten moment zagrożenie radiacyjne nie występuje – zapewniła wojewoda.
O aspektach medycznych profilaktyki jodowej mówił konsultant wojewódzki w dziedzinie endokrynologii dr n. med. Mariusz Partyka, który wyjaśnił, że każde zwiększenie radiacji w środowisku wiąże się zwykle ze zwiększeniem ilości izotopu jodu radioaktywnego.
– Jod jest taką substancją, która bardzo szybko rozprzestrzenia się w środowisku i jest on dodatkowo gromadzony w naszych organizmach, konkretnie w tarczycy, co może skutkować wzrostem ilości chorób nowotworowych tarczycy w przyszłości. Dlatego podjęto decyzję, żeby w takich przypadkach stosować profilaktykę jodową. Opiera się ona na podaniu dawki stabilnego pierwiastka jodu, który przed ekspozycją na jod promieniotwórczy blokuje tarczycę – wyjaśnił M. Partyka, zaznaczając, że tabletkę należy przyjąć dopiero po sygnale od odpowiednich służb. Nie wolno jej przyjmować na własną rękę.
Kto nie powinien przyjmować tabletek?
Osoby uczulone na jodek potasu lub inne składniki leku, cierpiący na nadczynność tarczycy, zaburzenia naczyń krwionośnych i z chorobami autoimmunologicznymi połączonymi ze świądem i pęcherzami na skórze. W razie wątpliwości zawsze warto skonsultować się z lekarzem rodzinnym.
EK