Epitafium rodziny Rafała Jakuba Jarosławskiego z Tarnowa (ok. 1493 r.) Fot. A. Guzik

Relacje z podróży do Przeworska – cz. 3

Kolejny artykuł, który ukazał się na łamach czasopisma pt. „Przyjaciel Ludu, czyli tygodnika potrzebnych i pożytecznych wiadomości”, mówiący o epitafiach, tj. tablicach ku czci zmarłych z napisami, znajdujących się w prezbiterium Kościoła Bożogrobców w Przeworsku. Na podstawie inicjałów autora można domyślać się, że o „starożytnych nagrobkach” pisał ziemianin, literat i entuzjasta badań dziejów ojczystych – Adam Junosza Rościszewski, przyjaciel ks. Henryka Lubomirskiego, związany z Ossolineum, właściciel dóbr w Żurawiczkach, zmarły we Lwowie w 1844 r.

 

Przypomnijmy, że „Przyjaciel Ludu”, ukazywał się w latach 1834- 1849 roku w Lesznie i w Poznaniu. Wbrew tytułowi przeznaczony był przede wszystkim dla inteligencji, był pierwszym pod zaborem pruskim magazynem ilustrowanym, poświęconym głownie historii Polski, literaturze, sztukom pięknym, etnografii, folklorowi i krajoznawstwu.”

NAGROBEK RAFAŁA Z TARNOWA KASZTELANA WOJNICKIEGO ZMARŁEGO 1441 ROKU „Rodzina ta [Tarnowskich] chowała w 15 m wieku w tutejszym kościele parochialnym Księży Kanoników Regularnych zwłoki zmarłych członków swoich. Załączona tu rycina wyobraża nagrobek Rafała z Tarnowa i Jarosławia, Kasztelana wojnickiego, Generała, Starosty ruskiego, zmarłego 1441 roku. Nagrobek ten leży przed wielkim ołtarzem w podłogę wprawiony. Blisko tego nagrobka na ścianie po stronie Ewangelii wisi obraz […]nagrobkowy Rafała z Tarnowa i Jarosławia. Przedstawia on Matkę Najświętszą z dzieciątkiem Jezus w środku stojącą, otoczoną promiennemi obłokami. Po jej prawej stronie Rafał archanioł pokazuje N. Pannie klęczących dwóch Tarnowskich, ojca i syna, przy których hełm i tarcza z Leliwą złożona; po lewej stronie N. Panny stoi ś. Anna trzymając w ręku rozdzielone jabłko granatu i wskazując na dwie Tarnowskie, córki zmarłego, klęczące z matką, przy której jest tarcz z herbem Korczak.” (1845)

 

Katarzyna Ignas

Na podst. „Przyjaciel Ludu. Czyli Tygodnik potrzebnych i pożytecznych wiadomości. 1834 – 1849”, opr. K. Jazdon