Całkiem niedawno przeworskie muzeum było jednym z trzech miast, w których odbywał się tegoroczny Lubomirski Festival. Z tej okazji warto przybliżyć postać księcia Władysława Lubomirskiego, syna księcia Eugeniusza Adolfa Lubomirskiego, właściciela Kruszyny.
Książę Władysław Lubomirski (1866-1934) był mecenasem sztuki, kompozytorem, podróżnikiem i miłośnikiem jeździectwa. Edukację odebrał w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym Ojców Jezuitów w Chyrowie. Następnie udał się na studia do Paryża. W młodości wiele podróżował. W latach 90. wraz z braćmi poświęcił się stadninie w Kruszynie (następnie w Widzowie). Realizował tym samym swoją wielką pasję do hodowli rasowych koni i do jeździectwa.
Książę interesował się muzyką, grał na instrumentach i komponował ze słuchu, jednak dopiero jako dojrzały mężczyzna, w wieku 40 lat, poświęcił się nauce muzyki. Kształcił się pod okiem Grzegorza Fitelberga. Następnie studiował w wiedeńskim konserwatorium pod kierunkiem Roberta Fuchsa. Część utworów muzycznych księcia Władysława nie zostało wydanych, pozostały jedynie manuskryptami. Skomponował Symfonię fantastyczną, Preludium orkiestrowe, Marsz na wielką orkiestrę, Poemat w trzech częściach czy Symfonię F-moll, wydaną w Lipsku, wystawioną w Warszawie i w Birmingham. Jednym z głośniejszych dzieł była operetka Die liebe Unschuld wydana pod pseudonimem W. Lirski, wystawiona w Wiedniu w 1912 roku.
Jednak to doświadczenie Księcia zdobyte w Warszawie u Fitelberga i zawarte wówczas znajomości z młodymi polskimi muzykami miały największy wpływ na rozwój muzyki polskiej.
Źródło:
Muzeum w Przeworsku Zespół Pałacowo-Parkowy