Atrakcje turystyczno – przyrodnicze w powiecie jarosławskim – część 15

Współczesna wiedza historyczna potwierdza istnienie w zamku w Pruchniku dwóch skrzydeł mieszkalnych (zachodnie i południowe) , natomiast od strony północnej i wschodniej istniały mury kurtynowe. Potwierdzono również istnienie dwóch baszt. Z dawnego sytemu obronnego zachowała się             czterokondygnacyjna, cylindryczna, kamienno- ceglana baszta w północno- zachodnim narożu, o wewnętrznej średnicy 13 m z otworami strzelnicami. Przy ruinach zamku znajduje się dąb szypułkowy, budzący szacunek swoją potęgą. W XIX wieku zamek został poważnie zdewastowany i częściowo rozebrany. Obecnie stanowi trwałą ruinę, wzbudzając zainteresowanie przejeżdżających pobliską drogą turystów. Następnie dojeżdżamy do centrum Pruchnika, którego początki sięgają XIV wieku. Pod względem położenia Pruchnik stanowi pogranicze północnej części Pogórza Dynowskiego oraz obszar Podgórza Jarosławskiego. Największym ciekiem wodnym jest rzeczka Mleczka o długości 49 km, stanowiąca najdłuższy dopływ Sanu. Pierwsza nazwa Pruchnika pochodzi od spróchniałych korzeni. Założycielem tej miejscowości był Kostko Słoneczkowicz, herbu Korczak, protoplasta rodu Pruchnickich, z którego pochodził m.in. biskup Kamieńca Podolskiego, Mikołaj. Kolejnymi właścicielami stali się Pieniążkowie Pruchnik położony na przecięciu się istotnych szlaków handlowych stał się ważnym ośrodkiem handlu i rzemiosła. W XVIII i XX wieku słynął z jarmarków i wyrobów miejscowych garbarzy i masarzy.                 W XIX wieku Pruchnik należał do Morskich, Dzieduszyckich oraz Szembeków. Zwiedzanie centrum rozpoczynamy od pięknego rynku, który stanowi prawdziwą perełkę i jest wizytówką miasta. Prawie w całości jest zabudowany XIX i XX wiecznymi drewnianymi domami                     z podcieniami konstrukcji przysłupowej, służącymi do handlu i komunikacji. Najstarszym jest XVIII – wieczny dom, , przeniesiony z ulicy Kańczudzkiej. Został on zbudowany                          z drewnianych beli, bez użycia gwoździ, kryty gontem z urokliwym ganeczkiem. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1776 roku. Cenna drewniana zabudowa występuje również przy ulicy Długiej. Ogólnie na terenie miasta jest 40 obiektów drewnianych, ujętych w rejestrze zabytków. Blisko rynku stoi kościół pw. św. Mikołaja Biskupa, którego początki sięgają XV wieku. Obok kościoła wybudowano w 1770 roku piękną , murowana bramę.

cdn.

Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości”