W szóstej części cyklu publikowanego we współpracy z przeworskim muzeum przedstawiamy sylwetkę mistrza Antoniego Rarogiewicza.
Antoni Rarogiewicz urodził się w 1858 r. Pochodził z przeworskiej rodziny mieszczańskiej o długich tradycjach rzemieślniczych tkackich i szewskich. Był aktywnym członkiem w cechu stolarzy, a jego warsztat stolarsko-snycerski mieścił się przy ul. Juliusza Słowackiego 311 w Przeworsku. Z jego pracowni wyszło wiele prac snycerskich, m.in. ołtarze boczne w nawie głównej przeworskiej bazyliki. W klasztorze oo. Bernardynów u schyłku XIX w. wykonał ołtarz dla obrazu św. Antoniego z Padwy a ok. 1900 r. gruntownie odnowił ołtarz główny w tej świątyni. Był twórcą wielu rzeźb dla okolicznych kościołów.
W 1894 r. na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie Antoni Rarogiewicz otrzymał srebrny medal za rzeźbę Chrystusa, która obecnie znajduje się w zbiorach przeworskiego muzeum.
Prócz rzemiosła pochłaniała go także działalność społeczna. Od 1894 r. wielokrotnie pełnił funkcję radnego miasta Przeworska oraz aktywnie udzielał się w „Gwieździe” – Stowarzyszeniu Mieszczan Chrześcijańskich pod wezwaniem św. Józefa. „Gwiazda” zrzeszała głównie rzemieślników, za cel stawiając „kształcenie się w pożytecznych wiadomościach i rozwój życia towarzyskiego”. Z chwilą powołania Stowarzyszenia w 1892 r. Antoni Rarogiewicz wszedł w skład zarządu i objął funkcję skarbnika, którą pełnił nieprzerwanie do 1910 r., kiedy został obrany wiceprezesem. W 1917 r. przejął prezesostwo po zmarłym Władysławie Baumanie i funkcję tę sprawował do 1922 r., gdy ze względów zdrowotnych musiał ustąpić. Niedługo przed śmiercią został także Członkiem Honorowym Towarzystwa. Był mężem Filipiny i ojcem Stanisława i Marii. Zmarł w 1925 r., pochowany został na „starym” cmentarzu w Przeworsku.
Małgorzata Wołoszyn
Muzeum w Przeworsku
Zespół Pałacowo-Parkowy
Warsztat A. Rarogiewicza przy ul. Słowackiego, pierwszy z prawej Antoni. Pocz. XX w.