Starania o przekształcenie istniejącej w Jarosławiu od 1868 roku szkoły realnej na gimnazjum trwały od 1880 roku za burmistrza Karola Bartoszewskiego. Ostatecznie ministerstwo zezwoliło w czerwcu 1884 roku na utworzenie w roku szkolnym 1884/1885 klasy gimnazjalnej, do której przyjęto 93 uczniów. Szkoła nazywała się C.K. Niższe Gimnazjum. Pierwszym dyrektorem został Andrzej Maj. Od 1892 roku szkoła przyjęła nazwę Cesarsko- Królewskie Wyższe Gimnazjum typu klasycznego. W 1903 roku oddana została na I piętrze kaplica szkolna, której otwarcia i poświęcenia ołtarza dokonał 11 października 1904 roku ks. biskup Józef Fischer. Obok kaplicy w oknie auli znajdował się zegar, który odmierzał nie tylko szkolny czas, ale pełnił również rolę zegara publicznego, wskazując mijające kwadranse i godziny mieszkańcom Jarosławia. W 1906 roku zorganizowano dla uczniów klas starszych czytelnię naukową. W tym samym roku utworzono orkiestrę szkolną, która uświetniała imprezy szkolne. W szkole odbywały się liczne uroczystości państwowe, religijne i okolicznościowe. Niecodzienne wydarzenie miało miejsce w dniu 3 września 1894 roku, kiedy to w murach szkoły zagościł sam cesarz Franciszek Józef I. Z dniem wybuchu wojny w 1914 roku budynek szkolny został zajęty przez władze wojskowe. Starsi uczniowie zostali powołani do wojska austriackiego. Pozostali odeszli jako ochotnicy do tworzonych Legionów Polskich. Podczas zajęcia Jarosławia przez Rosjan budynek szkoły został zamieniony na koszary, szkołę oficerską i szpital wojskowy .11 sierpnia 1915 roku rozpoczęła się nauka w budynku Dyrekcji Skarbu i bursie polskiej. Normalne zajęcia w swoim obiekcie rozpoczęły się 15 września 1915 roku. W wyniku wojny zmniejszyły się oddziały. Zorganizowana młodzież w Gwardii Narodowej z opaskami na ramieniu przystąpiła do rozbrajania żołnierzy austriackich. W 1919 roku szkoła otrzymała nazwę Państwowego Gimnazjum I , zachowując gimnazjum klasycznego.
cdn
Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości”