Wieś Boratyn przechodziła zmienne koleje losu. Pierwsze zabudowania powstały prawdopodobnie w tym miejscu na przełomie XV i XVI wieku, kiedy znajdowała się tutaj siedziba rodowa Boratyńskich, która została zniszczona podczas potopu szwedzkiego. Obecny dwór położony jest na skraju wsi, na wzniesieniu, w otoczeniu parku i kaplicy. Od właścicieli Boratyńskich wieś wraz z dworem przeszła do rodu Krasickich, następnie do Stadnickich, poprzez małżeństwo Katarzyny Krasickiej z Józefem Stadnickim. Dzięki temu małżeństwu dwór stał się siedzibą rodową.
Jan Stadnicki w latach dwudziestych XIX wieku wybudował nowy dwór z oranżerią i ogrodem w stylu angielskim. W niedalekiej odległości wzniesiono kaplicę dworską. Kolejny właściciel Kazimierz Krasicki założył w Boratynie szkołę i udostępnił mieszkańcom kaplicę dworską. W czasie I wojny światowej dwór pełnił funkcję szpitala dla żołnierzy austriackich. W okresie międzywojennym wsią zarządzał Marian Lisowiecki z Chłopic. W czasie II wojny światowej dwór został zaniedbany. Dopiero z chwilą zaadaptowania na szkolę podstawową, przystąpiono do prac remontowych. Dwór wzniesiono w stylu neogotyckimi elementami architektonicznymi innych stylów, czyli eklektyzmem. Szczególnym elementem jest asymetrycznie usytuowana wieża, nakryta namiotowym dachem. Na skutek ostatnich prac remontowych niektóre elementy dekoracyjne zmieniły charakter. W części zachodniej na elewacji, zwieńczonej uskokowym szczytem widnieje korytarz z herbem Szreniawa. Otoczenie dworu stanowi częściowo zachowany park krajobrazowy, którego granicę tworzą w naturalny sposób utworzone stoki wzgórza. Dwie bramy wejściowe zniszczono po 19170 roku. Krajobrazowy park angielski i romantyczny dwór tworzyły niegdyś malownicze i niepowtarzalne założenie. Charakter parku dopełniały w przeszłości także elementy małej architektury w postaci m.in. łuku triumfalnego, budowli ogrodowych, pomników oraz kamieni pamiątkowych. Okres dewastacji po II wojnie światowej trwał wiele lat. Dwór pełnił funkcję ośrodka gospodarczego i miejsca skupu produktów rolnych, co wpłynęło ujemnie na stan techniczny. Obecnie po latach dewastacji dwór znów funkcjonuje. Został zakupiony w 2003 roku i po remoncie pełni funkcje nie tylko hotelu ale też kulturalną, odbywają się w nim koncerty i wieczory literackie.
Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości”