Przeworsk. Cukrownia. Dworzec. Pocztówka, ok. 1915 r. Zbiory Muzeum w Przeworsku

Relacje z podróży do Przeworska – cz. 8

Doktor prawa, a z zamiłowania krajoznawca i popularyzator turystyki, autor ponad 100 przewodników turystycznych: Mieczysław Emil Orłowicz (1881-1959). W 1914 r. opracował „Ilustrowany przewodnik po Galicji, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim”, z którego niemieckim wydaniem w ręku „Ilustrierter Führer durch Galizien…” całkiem niedawno odwiedził przeworskie muzeum turysta z Niemiec.

 

„Przeworsk, miasteczko z 3400 mieszkańcami (1500 Żydów), oddalone 2 km od dworca, dorożka (1 Korona). Gospody, gdzie można przenocować: Macieja Rolskiego, Ignacego Trybalskiego i Michała Żytowicza; restauracje: Antoniego Hanaka i Kaz. Dąbrowieckiego. (…) Najstarszym zabytkiem miasta jest kościół farny, gotyk. Ołtarz w stylu toskańskiego renesansu. Na ścianach stare portrety papieży, przeorów miechowitów i ks. Lubomirskich. (…) Kościół Bernardynów posiada również charakter gotyku z XV w. i ośmioboczną wieżę. W kościele obraz cudownego Chrystusa i kilka starych pomników. Otaczają go również obronne mury. Piękną budowlą barokową z XV w. jest synagoga, z ładnym westybulem i krużgankiem, starą jedwabną zasłoną i mosiężnym świecznikiem. Na rynku pomnik Jagiełły (1911). Przeworsk jest siedzibą zarządu dóbr Ordynacji ks. Lubomirskich, którzy posiadają obok miasta pałac z galeryą obrazów i zbiorem dzieł sztuki. Przy dworcu stoi ogromna cukrownia, zatrudniająca kilkuset robotników; zwiedzanie za zgłoszeniem dyrekcji.”

Katarzyna Ignas