W środę, 27 marca na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Szczytniańskiej po 55 latach od śmierci i pochówku w Genewie odbyły się uroczystości związane ze sprowadzeniem ze Szwajcarii do Jarosławia szczątków honorowego obywatela Jarosławia generała brygady Wacława Scaevoli-Wieczorkiewicza oraz jego małżonki Janiny. Wydarzenie to zainaugurowało obchody roku 2024 jako Roku gen. bryg. Wacława Wieczorkiewicza. Decyzję taką podjęła Rada Miasta Jarosławia.
Uroczystości rozpoczęła Msza św. żałobna, którą odprawił abp Adam Szal, metropolita przemyski wraz z m.in. ks. mjr. Włodzimierzem Skoczniem oraz ks. prał. Andrzejem Surowcem, archiprezbiterem jarosławskim. Po zakończonej Mszy św., w asyście wojskowej, trumny zostały przeniesione do Kwatery zasłużonych. Odbyły się okolicznościowe przemówienia.
– „Wracamy po Swoich” – to hasło jest częścią misji Instytutu Pamięci Narodowej, który dba o pamięć i zachowanie wartości narodowych, ponieważ nikogo nie zostawiamy na polu bitwy. Żaden polski żołnierz nie powinien pozostać w osamotnieniu, nie powinien być zapomniany. To jest sprawa wagi państwowej, kiedy Instytut Pamięci Narodowej, wojsko, władza samorządowa powraca po swoich bohaterów. Powrót doczesnych szczątków gen. Wacława Scaevoli -Wieczorkiewicza i jego małżonki Janiny do ukochanego Jarosławia kończy proces właściwego uhonorowania człowieka, który służył ziemi podkarpackiej, który służył Polsce i polskiej niepodległości – mówił w swoim wystąpieniu dr hab. Dariusz Iwaneczko, dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie.
Głos zabrali również m.in. Paweł Bartoszek, wicewojewoda podkarpacki, Anna Huk, członek zarządu Województwa Podkarpackiego, Waldemar Paluch, burmistrz Miasta Jarosławia, Marcin Zaborniak, prezes Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia oraz ks. Marek Pieńkowski, dyrektor Ośrodka Kultury i Formacji Chrześcijańskiej.
Oficjalne działania w zakresie sprowadzenia doczesnych szczątków generała z Genewy do Jarosławia podjął burmistrz W. Paluch i Samorząd Jarosławia. Wsparcia finansowego na pokrycie kosztów ekshumacji i przewiezienia szczątków udzielono ze środków Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa Instytutu Pamięci Narodowej. Natomiast z budżetu Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie został sfinansowany okazały nagrobek gen. Wieczorkiewicza. – Jestem pewien, że grób patrona 14. DAS będzie otoczony w naszym mieście należną mu opieką – mówił podczas uroczystości burmistrz W. Paluch.
Gen. Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz urodził się 25 czerwca 1890 r. w Brzozowej, w rodzinie urzędniczej, jego ojciec Józef był zarządcą majątku. Od 1911 r. był członkiem Polskich Drużyn Strzeleckich w Wiedniu. Przybrał wówczas pseudonim Ludwik Rene Scaevola, który później stał się częścią jego nazwiska. W lecie 1914 r., w trakcie kursu instruktorskiego w Nowym Sączu, mianowany podchorążym. Od 6 sierpnia 1914 r. do 16 lipca 1917 r. służył w Legionach Polskich. Szczególnie wyróżnił się w bitwach pod Konarami i Kostiuchnówką. W 1915 r. awansowany do stopnia kapitana piechoty, objął dowództwo III batalionu 1. pułku piechoty. W Wojsku Polskim od 1918 r., awansowany do stopnia majora.
W czasie wojny polsko-sowieckiej walczył na czele 9. pp Legionów, a w ostatniej fazie wojny dowodził VI Brygadą Piechoty i w zastępstwie 3. Dywizją Piechoty Legionów. W 1921 r. stanął na czele Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie, zweryfikowany w stopniu pułkownika. W latach 1923-1925 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu. W czerwcu 1926 r. zastąpił generała Jana Hempla na stanowisku dowódcy 24. Dywizji Piechoty i komendanta Garnizonu Jarosław. W 1927 r. mianowany generałem brygady.
W Jarosławiu działał aktywnie na rzecz rozwoju kultury, ochrony zabytków (członek Okręgowej Komisji Konserwatorskiej) i sportu. Stał na czele delegatury Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był honorowym prezesem wojskowego Klubu Sportowego „Ognisko” i patronował Oddziałowi Związku Strzeleckiego „Strzelec”. W latach 1935-1939 był pierwszym przewodniczącym Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia, w którym kierował sekcją konserwacji zabytków. Od 12 października 1935 r. do wybuchu II wojny światowej był dowódcą Okręgu Korpusu nr X w Przemyślu. W maju 1936 r. został prezesem Zarządu Okręgowego Towarzystwa Przyjaciół Związku Strzeleckiego w Przemyślu.W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą Etapów Armii „Kraków”, następnie Armii „Karpaty”. 25 listopada 1939 r. przedostał się przez Węgry do Francji, gdzie służył w Inspektoracie Wyszkolenia Naczelnego Wodza. Od 1942 r. działał w konspiracyjnej organizacji wywiadowczej we Francji, będącej ekspozyturą Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza. W 1943 r. osiedlił się w Szwajcarii. Po wojnie działał w organizacjach polskich, m.in. był prezesem Koła Stowarzyszenia Polskich Kombatantów.
Zmarł 7 grudnia 1969 r. w Genewie i został pochowany na cmentarzu św. Józefa. W 2009 r. jego imię otrzymał 14. dywizjon artylerii samobieżnej w Jarosławiu. Od 2017 r. święto dywizjonu obchodzone jest w rocznicę urodzin patrona (25 czerwca).
EK