Mur otaczający kościół w Pruchniku liczy ponad pięć wieków. Obok znajduje się murowany spichlerz plebański, datowany na XVIII wiek. Drugim obiektem sakralnym w Pruchniku jest dawna cerkiew greckokatolicka pw. Zaśnięcia Matki Bożej z 1871 roku. O0becnie po przebudowie pełni funkcje Miejskiego Ośrodka Kultury. W pobliżu cmentarza znajduje się drewniana kapliczka, przeniesiona z dawnego dworu. Dużą atrakcją są kamienno- ceglane tzw. słupy tatarskie, nazwane tak od funkcji ostrzegania przed najazdem Tatarów, wzniesione pod koniec XVII lub na początku XVIII wieku. Jeden z nich znajduje się na górze Iwa (406 m n.p.m.), drugi na prywatnej posesji przy ulicy ks. Markiewicza. Trzeci był zlokalizowany obok cmentarza komunalnego, lecz wskutek dużego stopnia zniszczenia nie dotarł do czasów obecnych. Z dniem 1 stycznia 2011 roku na budynku Urzędu Gminy w Pruchniku zmieniono tablicę na Urząd Miejski w Pruchniku. Po 77 latach Pruchnik odzyskał status miasta. Istnieją tutaj dobre warunki do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej, jazdy konnej oraz sportów zimowych. Nie przez przypadek otaczające Pruchnik wzgórza tworzą krainę zwaną „Małą Szwajcarią”. Dużą atrakcją nawiązującą do dawnych jarmarków pruchnickich są coroczne jarmarki sztuki ludowej „Pruchnickie Sochaczki”. Dawniej biedni chłopi nieśli mięso na jarmark na kiju, sasze – stąd nazwa sochaczki. Będąc w urokliwym Pruchniku turyści mogą podjechać do oddalonego 10 km Helusza (zachodnia cześć przysiółka należy do Kramarzówki, gmina Pruchnik, zaś wschodnia część należy do Woli Węgierskiej, gmina Roźwienica). W lecie panują tutaj doskonałe warunki do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej, natomiast w zimie narciarstwa biegowego oraz zaprzężonych kuligów. Powracamy tą samą drogą do Pruchnika, skąd udajemy się do Jodłówki. Wieś na długości 5 km rozciąga się wzdłuż potoku Jodłówki, dopływu Mleczki. Na wzgórzu, zwanym od dawna „Górą Maryi” znajduje się sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. W ołtarzu głównym świątyni od XVII stulecia znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Według tradycji obraz miał tu przybyć z zamku Herburtów z niedalekiego Dobromila. Mieli go przywieść tutaj żołnierze polscy, pobici podczas powstań kozackich i najazdu tatarskiego. W ten sposób mieli uratować obraz przed zniszczeniem. Po upadku powstania styczniowego, w 1866 roku przystąpiono do budowy nowego, murowanego kościoła.
cdn.
Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości”