Władysław Janota Bzowski herbu Nowina to postać nietuzinkowa. Świetnie wykształcony syn ziemiański, działacz wielu towarzystw rolniczych i finansowych w regionie, założyciel Pruchnicko-Kańczudzkiego Towarzystwa Myśliwskiego, fundator obrazu Matki Bożej Niepokalanej do kościoła w Pantalowicach.
Urodził się 6 sierpnia 1829 r., był synem Karola i Marianny Jakubowskich. Dzieciństwo spędził w Brzezinach Dolnych majątku dzierżawionym wówczas przez ojca. Uczył się w gimnazjum w Rzeszowie (1841-1844), następnie studiował na Wydziale Filozoficznym w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i w Krakowie (UJ), a dalej na Politechnice w Wiedniu.
W 1848 r. w trakcie studiów we Lwowie wziął udział w wypadkach Wiosny Ludów, zaciągając się do Gwardii Narodowej. Po studiach pracował przez pewien czas jako inżynier w Trieście. Po powrocie do Galicji zarządzał początkowo dobrami rodzinnymi po matce Jakubowskiej (Cmolas i Łopuszka). Po ślubie w 1861 r. z Karoliną Szumańczowską osiadł w Pantalowicach na 231 ha. W 1864 utracił żonę, która odeszła w kwiecie wieku po zaledwie 3-letnim pożyciu, a w 2 lata później – obu synów Karola Teodora i Władysława Józefa, pozostając sam.
W pierwszych wyborach samorządowych w Galicji został powołany na członka Rady i Wydziału Powiatowego w Łańcucie (1867-1870), następnie zasiadał w Radzie (1870-1884, 1891-1904). Dnia 22 maja 1878 Rada Powiatu Łańcuckiego mianowała go prezesem, czyli marszałkiem powiatowym, którym był do 1884.
Władysław Bzowski był honorowym obywatelem Kańczugi i Leżajska. Aktywnie działał w organizacjach rolniczych. Należał do Krakowskiego Towarzystwa Rolniczego (1862-1878), a następnie przez wiele lat (1874-1904) do łańcucko-jarosławskiego oddziału C.K. Towarzystwa Gospodarczego we Lwowie. Najpierw jako członek Rady Oddziału, wiceprezes (1887-1894), a wreszcie prezes (1894-1904). Wielokrotnie także był wybierany delegatem do Rady Ogólnej Towarzystwa. Gdy w 1894 r. w łonie tegoż Towarzystwa zawiązano osobne pierwsze Galicyjskie Towarzystwo Chowu Drobiu w Jarosławiu, przyjął godność prezesa i piastował ją do śmierci. Był też asystentem demonstratorem w Akademii Rolniczej w Dublanach. (…)
Cdn.
Opr. Dariusz Zygmunt