Józef Bieniek urodził się 17 grudnia 1892 roku w Gnieźnie. Służył w 39 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich w Jarosławiu przy ulicy Kościuszki. Mieszkał wraz z rodziną przy ulicy Polnej 6. Dwa lata przed rozpoczęciem II wojny światowej został służbowo przeniesiony do Lubaczowa, gdzie został dowódcą II batalionu 39 pułku. II batalion był poligonem doświadczalnym, którym dowodzili różni oficerowie przydzieleni ze sztabu.
Z batalionem przebył kampanię wrześniową. Jako członek organizacji konspiracyjnej, po klęsce wrześniowej prawdopodobnie został aresztowany przez gestapo w czasie przekraczania granicy słowackiej lub węgierskiej w maju 1940 roku. Następnie wraz z innymi z Jarosławia, Radymna i okolicy został wywieziony do KL Auschwitz. W obozie otrzymał nr 207. Więzień nr 282, Kazimierz Tokarz w swojej książce „Nie tracić nadziei” wspominał:: „W bloku 3a w mojej sztubie mieszkał starszy pan (ok. 40 lat) z którym prawie nie znaliśmy się. Przy pisaniu listów jednej niedzieli tak jakoś oko moje zerknęło na adres. O ile sobie przypominam Henryka Bieniek, Jarosław, ul. Kraszewskiego 31 (po aresztowaniu żona zmieniła miejsce zamieszkania). Po napisaniu listu, zapytałem go: – To Ty też jesteś z Jarosławia? Początkowo zmieszał się, ale w ustronnym miejscu wyznał mi szczerze: – Ja jestem w obozie pod przybranym nazwiskiem Rychel, a nazywam się Bieniek. Moja żona i dzieci mieszkają w Jarosławiu”.
W Auschwitz mjr Józef Bieniek został rozstrzelany pod ścianą śmierci bloku nr 11 w sierpniu 1941 roku. Nazwiska Rychel użył dla zmylenia Niemców. W przypadku odkrycia jego prawdziwej tożsamości zapewne zginąłby o wiele wcześniej.
Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości”