Powstała w wyniku rozbudowy pałacu – rezydencji Książąt Lubomirskich w połowie lat 20. XIX w. Budynek rozrósł się wówczas wszerz o oficynę tzw. zieloną połączoną z pałacem łukowatym łącznikiem (w którym – drugie, boczne wejście do pałacu tzw. Salve) oraz unowocześnił o centralne ogrzewanie kanałowe. Przy łączniku właśnie ulokowana została kaplica domowa wraz z zakrystią.
Zakrystia (aktualnie pomieszczenie dozoru Muzeum) posiadała aż troje drzwi: drzwi z zakrystii do korytarza, drzwi z zakrystii do kaplicy oraz obecnie zamurowane drzwi z zakrystii do oficyny zielonej – obecnie nieistniejącej. Drzwi główne wejściowe do kaplicy, dwuskrzydłowe, przeszklone, romantyczne w kształcie i zdobieniach, wychodzą na park od strony północno-zachodniej. Niewątpliwą ozdobą wnętrza i szczytów daszku kaplicy są trzy rozetowe, okrągłe okienka z kolorowymi szybkami.
Architektami przebudowy pałacu i budowy kaplicy byli Fryderyk i Antoni Baumanowie, ojciec i syn, sztukator i architekt, pracujący dla Lubomirskich w Łańcucie i Przeworsku. (Z kolei ojcem Fryderyka a dziadem Antoniego – był Wirgiliusz Bauman sztukator na dworze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego – współautor wraz z synem wspaniałych sztukaterii w pałacu Magdaleny Morskiej w Zarzeczu. Dziełem spółki sztukatorów jest także dekoracja sklepienia kaplicy Bożego Grobu przy kościele Bożogrobców w Przeworsku). Kształty sztukaterii Baumanów zachwycały współczesnych i zachwycają do dzisiaj: finezyjne arabeski, przepyszne latorośle, rozety i fryzy, antyczne głowy, girlandy i instrumenta… widoczne w elewacji oranżerii, na ścianach i sufitach salonów, jadalni, a nawet sypialni księżnej w pałacu. Kaplicę przyozdobili Baumanowie wizerunkiem gołębicy Ducha Św. w promienistej glorii – pośrodku sufitu, zaś na linii fasety – na styku ścian z sufitem – pasowy ornament kwiatowy, czyli szlaczek z 4 rodzajów wyrazistych rozkwitłych kwiatów. Powierzchnia ścian w kaplicy pokryta została stiukiem imitującym marmur o chłodnym błękitno-szarym połysku.
O wyposażeniu kaplicy wiemy nieco z inwentarzy obrazów olejnych i mebli w pałacu w Przeworsku, spisanych przez kasjera Ordynacji Przeworskiej – Teofila Baumana – brata architekta Antoniego. W kaplicy wisiały obrazy malowane na płótnie – okrągły z wizerunkiem Boga Ojca i obraz przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus i Świętym Janem Chrzcicielem. W kaplicy w 1850 r. stał ołtarz, lichtarze oraz znajdowały się podstawowe paramenty mszalne. (…)
Cdn.
KI, Muzeum w Przeworsku