Oficjalnie Ochotniczą Straż Pożarną w Żurawiczkach założono w 1907 r., chociaż ochrona przeciwpożarowa wsi była zorganizowana już wcześniej. Straż posiadała sikawkę ręczną konną, co jak na owe czasy stanowiło nowoczesny sprzęt strażacki. Początkowo sikawka ta z powodu braku odpowiedniego pomieszczenia stała na zewnątrz, na posesji ówczesnego wójta Jana Rojka. Później chroniąc ją przed dewastacją, przechowywana była w drewnianej szopie przez cały okres międzywojenny. Dopiero po wojnie w 1945 r. czynem społecznym oraz za fundusze z imprez dochodowych wybudowano drewnianą remizę krytą dachówką, na dachu której umieszczono dzwonek alarmowy uruchamiany za pomocą sznura. Dodatkowo w budynku tym mieściła się również świetlica strażacka. Remiza ta służyła strażakom z Żurawiczek dość długo, bo aż do lat 70. XX w., kiedy to zrodziła się myśl o budowie nowej murowanej remizy strażackiej. Za pierwsze zgromadzone fundusze: datki oraz dochody z zabaw zakupiono 30 tys. szt. cegieł, następnie żwir i deski oraz przystąpiono do jej budowy. Większość prac wykonywano w czynie społecznym, tylko niektóre prace powierzano majstrom, których zatrudniano z okolicy. Budowę nowego obiektu dla straży wsparła również Gmina. Dużym zaangażowaniem mieszkańców Żurawiczek, strażaków ochotników oraz Michała Stępaka, prezesa OSP i Jana Szklarza Naczelnika OSP, budowę doprowadzono do końca. Budynek oddano do użytku w 1979 r., służy do dnia dzisiejszego.
Wojciech Kruk
Dział Historii Pożarnictwa Muzeum w Przeworsku
Stara drewniana remiza OSP Żurawiczki z dzwonkiem na dachu.