Mirocin, podobnie jak inne miejscowości na terenie powiatu przeworskiego, chcąc zaprowadzić we wsi porządek przeciwpożarowy zorganizował w 1910 r. Ochotniczą Straż Pożarną – chociaż niektóre źródła podają, iż została ona założona w roku 1926.
Pierwszym sprzętem przeciwpożarowym, jakim dysponowała OSP Mirocin, była sikawka ręczna na dwóch kołach tzw. „taczkowa”, później sikawka ręczna przenośna oraz kolejna sikawka czterokołowa konna będąca sprzętem wydajniejszym i bardziej zmechanizowanym.
Początkowo, z powody braku remizy strażackiej we wsi, sprzęt strażacki przechowywany był w drewnianej przybudówce domu gromadzkiego, znajdującego się wówczas w miejscu gdzie obecnie stoi kościół. Natomiast w 1956 r. straż czynem społecznym oraz wysiłkiem mieszkańców wsi wybudowała niedużą murowaną remizę na pastwisku gminnym, w której oprócz sikawek przechowywała nowoczesną, jak na tamte czasy, motopompę M-400. Niewielka remiza, w której znajdowało się tylko jedno większe pomieszczenie, zaczęła robić się ciasna i nieodpowiednia na coraz to bardziej nowoczesny sprzęt strażacki, jakim zaczęła dysponować OSP w Mirocinie.
Już w 1969 r. rozpoczęto budowę kolejnej remizy strażackiej – murowanej, znacznie większej i spełniającej nowocześniejsze wymogi. Wybudowano ją obok starej remizy i oddano do użytku w 1972 r. dzięki dużej aktywności mieszkańców Mirocina i strażaków ochotników, wśród których na szczególne wyróżnienie zasługiwali dh Stanisław Jurkiewicz, sołtys wsi oraz Władysław Ostrzywilk, prezes OSP Mirocin.
Wojciech Kruk
Dział Historii Pożarnictwa Muzeum w Przeworsku
Stara remiza strażacka OSP Mirocin, lata 60. XX w./ zbiory muzeum