W Święto Bożego Narodzenia, w czwartą rocznicę odejścia, Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu wspomniało Izabelę Marię Dzieduszycką z domu Bojanowską (ur. 16 lipca 1928 w Niechłodzie, zm. 25 grudnia 2020 w Warszawie) – wybitną polską ekonomistkę, działaczkę społeczną i katolicką, założycielkę i wieloletnią prezes Stowarzyszenia „Przymierze Rodzin”.
Jej życie i działalność były przykładem niestrudzonego zaangażowania na rzecz dobra wspólnego, które inspirowały wielu ludzi. W tych dniach warto przypomnieć jej życiorys, który ukształtował niezwykłą postać, jaką była Izabela.
Izabela Dzieduszycka już w młodości wykazywała niezwykłą siłę charakteru. W czasie II wojny światowej uczęszczała na tajne komplety i była łączniczką Armii Krajowej. Po wojnie, w 1946 roku, zdała maturę w Lesznie, a w 1952 ukończyła studia magisterskie na Akademii Handlowej w Poznaniu. Była także mistrzynią Polski w tenisie stołowym w latach 1949 i 1950. Karierę zawodową rozpoczęła w przemyśle stoczniowym i okrętowym, dochodząc do stanowiska głównego specjalisty ds. przemysłu okrętowego w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego. W latach 70. opracowała publikacje dotyczące polityki przemysłu okrętowego. Na początku lat 80., będąc członkinią „Solidarności”, została zwolniona z pracy z powodów politycznych. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażowała się w pomoc rodzinom internowanych, wykazując głęboką solidarność z potrzebującymi.
W 1983 roku, wraz z mężem Tadeuszem Dzieduszyckim, powołała do życia ruch społeczny – „Przymierze Rodzin”, który w 1990 roku zyskał patronat prymasa i przekształcił się w stowarzyszenie prowadzące przedszkola, szkoły i świetlice. Dzięki jej zaangażowaniu powstały m.in. Szkoła Przymierza Rodzin oraz inne placówki edukacyjne w Warszawie (na Ursynowie, Bielanach i Mokotowie) oraz w Garwolinie. Wspierała również edukację młodzieży z Podkarpacia. Jej działania na rzecz młodego pokolenia wynikały z głębokiego przekonania, że młodzież jest przyszłością narodu.
Izabela Dzieduszycka była także aktywna w Klubie Inteligencji Katolickiej, Fundacji Pro Publico Bono oraz w Kapitule Nagrody Pro Publico Bono. Była osobą, która potrafiła łączyć ludzi różnych przekonań w imię wspólnych celów. Jej wiara, optymizm, uśmiech i solidne wykształcenie były fundamentami jej działalności.
Jej wkład w rozwój edukacji i kultury jest nieoceniony. Była zaangażowana w działania na rzecz Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu oraz w projekty związane z historią i kulturą Podkarpacia. Dzięki niej wiele osób zyskało szansę na lepszą przyszłość.
Śp. Izabela Dzieduszycka pozostawiła trwały ślad w sercach tych, którzy mieli przyjemność ją poznać i współpracować z nią. Jej życie było pięknym przykładem patriotyzmu, miłości do drugiego człowieka i wiary w to, że dobroć oraz zaangażowanie mogą zmieniać świat. Pochowana została w krypcie rodowej pod kościołem p.w. Świętego Michała Archanioła w Zarzeczu.
Muzeum Dzieduszyckich
Fot. arch. Rodu Dzieduszyckich