Autorem piosenki pt. „Serce w plecaku” był Michał Zieliński urodzony w Jarosławiu 15 września 1905 roku. Gdy miał 5 lat, stracił ojca i poznał smutną niedolę sieroty. Trudności materialne pozwoliły mu zaliczyć edukację tylko na poziomie szkoły powszechnej im. Piotra Skargi w Jarosławiu. W wieku 14 lat podjął pracę fizyczną jako pomocnik murarza, potem pracował jako ślusarz i stolarz. Następnie wstąpił do służby wojskowej w 3 Pułku Piechoty Legionów. Jego muzyczne zdolności pomogły mu dostać się do orkiestry pułkowej. Brał udział w wojnie obronnej, a po klęsce wrześniowej powrócił do Jarosławia. Po wyzwoleniu pracował w Państwowej Szkole Muzycznej w Jarosławiu, gdzie uczył gry na flecie, oboju i instrumentach perkusyjnych. Zmarł w 1972 roku, pozostawiając po sobie dużą ilość skomponowanych przez siebie utworów muzycznych oraz tekstów piosenek. Najpopularniejszą z nich jest bez wątpienia piosenka żołnierska „Serce w plecaku”. Napisana została w 1932 roku dla potrzeb doraźnie zorganizowanej rewii wojskowej w Truskawcu. Były próby przywłaszczenia tekstu przez inne osoby, ale bezskuteczne. Autor przedstawił niezbity dowód w postaci oryginału podpisanego jego imieniem i nazwiskiem. Do autorstwa pieśni przyznawało się siedem osób. Piosenka ta od razu stała się bardzo popularna i do dziś jest wykonywana przez znanych artystów. Piosenkę tę śpiewali partyzanci, żołnierze polscy wszystkich frontów i więźniowie obozów koncentracyjnych. W czasie okupacji wydawnictwo Gebethnera i Wolffa opublikowało konspiracyjne słowa i melodię. Michał Zieliński przeszedł do historii właściwie dzięki piosnce o dziewczynie i żołnierzu wędrującym z dziewczęcym serduszkiem w plecaku. Oprócz tej sławnej piosenki pozostawił trzynaście brulionów utworów, np. cykl „Piosenki i wiersze różne”, zapiski, teksty wierszy z okresu przedwojennego, notatki osobiste, teksty drobnych wierszy, maszynopisy okolicznościowe upamiętniające miejsca walk i straceń na terenie powiatu i miasta Jarosławia.
Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości”