Jadąc drogą w kierunku ronda w Wiązownicy, zobaczymy na rozstaju dróg wysoki, połyskujący w promieniach słonecznych krzyż. Nie jest on zabytkowy i powstał niedawno, jednak stoi na miejscu krzyża postawionego zapewne jeszcze w czasach zaborów. Wykonany został ze stali nierdzewnej. Na nim przymocowany jest sporej wielkości wizerunek ukrzyżowanego Jezusa. Nad nim błyszczy okrągła tarcza z promieniami, a powyżej tabliczka z napisem INRI. Przy podstawie krzyża zamocowana jest marmurowa tablica z napisem: „Serce Boga otwarte dla nas Serce Boga przebite na krzyżu Tylko Ty jesteś bramą Tylko Ty dajesz mi życie”. Obiekt otoczony jest metalowym ogrodzeniem, a podejście do niego wykonane jest z kostki brukowej. Jaka jest historia tego miejsca i krzyża postawionego na rozstaju dróg? – Kiedyś stał tutaj stary, drewniany krzyż. Mówiono, że w tym miejscu przed wiekami grzebano ludzi zmarłych w czasie epidemii – mówi jeden z mieszkańców Wiązownicy. Więcej informacji na ten temat dostarcza publikacja Jana Kucy „Opowieści Jarosławskiego Zasania”. Pierwotny krzyż postawiono tutaj w zamierzchłych czasach na mogiłach mieszkańców Wiazownicy, którzy zmarli na zaraźliwą chorobę. Mówiono, że miała to być cholera. Miejsce to wówczas było z dala od wsi i jej zabudowań. Krzyż był drewniany. Obsadzono go krzewami bzu. W latach 70. ubiegłego wieku, gdy był już bardzo zniszczony, został wymieniony na nowy. Inicjatorem wymiany był Tadeusz Kłak, a w pracach przy nim pomagali Henryk Kruk, Bronisław Lichołat oraz Henryk Kudela. Metalowe ogrodzenie wykonał Stanisław Stasieńko. Kolejna wymiana nastąpiła na przełomie XX i XXI wieku, również z inicjatywy Tadeusza Kłaka. Krzyż wykonany został ze stali nierdzewnej. Fundatorami przedsięwzięcia byli mieszkańcy tej części Wiązownicy. W organizację prac szczególnie zaangażowała się Małgorzata Wala. Dzięki współpracy mieszkańców możemy oglądać dzisiaj dostojny krzyż, który upamiętnia zmarłych przed wiekami podczas epidemii i jest niewątpliwie ozdobą wioski.
Marcin Sobczak