Będą to wybrane fragmenty, jakie wydarzyły się na przestrzeni dziejów miasta Jarosławia, spisane przez autora we Lwowie w 1899 roku z zachowaniem oryginalnej pisowni.
Odczuwając krzywdę wyrządzoną dzielnicom Polski powzięła Jadwiga (r. 1387) zamiar zbrojnej wyprawy w celu odzyskania Czerwonej Rusi. Z początkiem lutego wyszły stosowne rozkazy, a niebawem wyruszyła w drogę króla na czele świetnego grona panów i licznego rycerstwa polskiego. Zaraz u wstępu w granice Rusi, zatwierdziła w Jarosławiu dawne swobody, pomnożyła je nowenże, następnie zająwszy Przemyśl, Gród, Lwów, Halicz, Trembowle i inne miasta i zamki, odebrała rząd ki władzę z rąk węgierskiego namiestnika Emeryka Bubeka. Przywilej wydany przez Jadwigę w Jarosławiu w dniu 18 lutego 1387 r. postanawiał: „Zważywszy wierne i wielorakie usługi i niezmierną stałość w wierności jaką względem przodków jej, a świeżo względem niej samej jej wierni i kochani bojarowie, szlachta, klienci, wójt, rajcy, mieszczanie i cała powszechność ziemi przemyskiej okazali, pragnąc otoczyć ich swą łaską, przyrzeka Królowa, że ziemi przemyskiej od Korony Królestwa Polskiego nigdy nie odłączy, że jej w ręce jakiego książęcia nie da, ona też starostę, księcia, albo kogokolwiek z książęcego rodu tamże nie postanowi, ale tylko Polaka lub Rusina z szlacheckiego rodu pochodzącego”.
Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości’