XIX-wieczne wnętrza pałacu w Zarzeczu stanowią unikalny przykład harmonii sztuki, literatury i architektury rezydencjonalnej w Polsce. Dzięki wyjątkowej publikacji pierwszej właścicielki Magdaleny z Dzieduszyckich Morskiej zatytułowanej „Zbiór rysunków wyobrażających celniejsze budynki wsi Zarzecza…” wydanej w 1836 roku w Wiedniu, można poznać wygląd i układ wnętrz tej niezwykłej rezydencji.
Wystrój wnętrz pałacu odzwierciedlał nie tylko artystyczny gust, lecz także osobowość samej hrabiny. Magdalena z Dzieduszyckich Morska czerpała inspiracje z licznych podróży po Europie, podczas których odwiedzała najważniejsze ośrodki kultury i sztuki. Przenosiła do Zarzecza europejskie wzorce, dostosowując je do swoich wizji. W XIX wieku arystokracja rywalizowała w aranżowaniu wnętrz, szczególnie reprezentacyjnych przestrzeni, takich jak sale balowe, które ozdabiano tkaninami fantazyjnie upinanymi pod sufitem.
W pałacu znajdowały się pokoje inspirowane europejskimi wzorcami, takie jak „pokój wenecki”, czy salon górny w rotundzie pałacu. Jednakże „pokój, w którym pada deszcz” czy „pokój, w którym świeci słońce”, były odbiciem pomysłowości pani na Zarzeczu, a „gabinet bawialny żółty”, później znany jako „gabinet błękitny”, był autorską koncepcją hrabiny. Jego dekoracje nawiązywały do literackich fascynacji Magdaleny, która była zapaloną miłośniczką książek.
W jej pokaźnej bibliotece znajdowały się dwie edycje bajek francuskiego poety i bajkopisarza Jeana de La Fontaine’a. Jedna z nich, wyjątkowe wydanie bibliofilskie wykonane z płyt miedziorytowych, posłużyła jako wzór dla malowideł ściennych w „gabinecie bawialnym żółtym”. Bajkowe ilustracje, w tym scena z bajki „Bocian i lis”, zdobiły ściany, tworząc niepowtarzalną atmosferę, która łączyła literaturę z dekoracyjną sztuką wnętrzarską.
Niestety, w latach 60. XIX wieku sufit gabinetu zawalił się, a wraz z nim zniszczeniu uległy zarówno dekoracje malarskie, jak i fryz z motywem palmety.
Choć wiele elementów wystroju przepadło, zachowane rysunki i opisy pozwalają docenić artystyczną wizję hrabiny Magdaleny. Gabinet bawialny żółty był niezwykłym miejscem, gdzie literatura spotykała się ze sztuką, tworząc przestrzeń odzwierciedlającą wyjątkowy smak, pasje i twórczą wyobraźnię właścicielki pałacu. Pałac w Zarzeczu pozostaje świadectwem jej niezwykłej wrażliwości i inspiracji czerpanych z najważniejszych europejskich tradycji artystycznych.
Muzeum Dzieduszyckich
Zbiór rysunków wyobrażających celniejsze budynki wsi Zarzécza w Galicyi w obwodzie Przemyskim leżącej częścią z natury zdiętych, lub uprojektowanych, z opisem budownictwa wiejskiego w sposobie holenderskim i angielskim i ogólnemi myślami o przyozdobieniu siedlisk wiejskich