W miniony weekend jarosławska Kolegiata obchodziła niezwykly jubileusz. Pierwsza parafia w Jarosławiu istnieje już 700 lat, z tej okazji odbyły się uroczystości z udziałem ks. abpa Józefa Michalika.
Uroczystego otwarcia świetych drzwi jubileuszowych dokonał ks. abp Józef Michalik, czym rozpoczęto obchody rocznicowe. Następnie zaproszeni duchowni, przedstawiciele władz oraz parafianie i mieszkańcy miasta wzięli udział w I Nieszporach Adwentu oraz uroczystej Mszy św. Drugiego dnia, w ramach obchodów, odbył się również dziękczynny koncert maryjny w wykonaniu Andrzeja Voziiana.
Jak czytamy w historii jarosławskiej Kolegiaty, w 1323 r., gdy Jarosław otrzymał prawa miejskie, istniała już parafia rzymskokatolicka, która należy do najstarszych na terenie archidiecezji. W 1523 r. Jadwiga z Warzyszyna, wdowa po Spytku, kasztelanie krakowskim, oraz jej córki – Anna, wdowa po Mikołaju z Zakliczyna, kasztelanie wojnickim, oraz Magdalena, żona Mikołaja z Pilczy – kasztelana bełskiego, za zgodą biskupa przemyskiego Rafała Leszczyńskiego, dokonały aktu fundacji Kolegiaty wraz z Kapitułą kolegiacką. W 1618 r. książę Janusz Ostrogski ufundował przy Kolegiacie Kolegium Mansjonarzy, które zostało zatwierdzone w 1619 r. przez biskupa Stanisława Siecińskiego. Pierwotny kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja był drewniany i znajdował się w obrębie późniejszego Opactwa Benedyktynek. Przetrwał on do 1757 r., kiedy to rozebrano go na polecenie wizytującego parafię biskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego. W 1473 r. wybudowano na nowym miejscu (przy obecnym rynku miejskim) gotycki kościół murowany. Został on poświęcony pod wezwaniem Wszystkich Świętych. Kościół ten, nadwyrężony przez pożary w 1600 i 1625 r. oraz zawalenie się wieży w roku 1804, został w 1807 r. zburzony z nakazu władz austriackich.
Obecny kościół parafialny, murowany w stylu renesansowym, zbudowany został wraz z sąsiadującym kolegium według planów Józefa Bricciusa w latach 1582-1594 dla osiedlonych w Jarosławiu w 1574 r. jezuitów. Ufundowała go Zofia z Odrowążów, żona wojewody pomorskiego Jana Kostki. W 1594 r. poświęcił go biskup Wawrzyniec Goślicki, pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Po kasacie jezuitów w 1773 r. został on zamieniony przez Austriaków na magazyn wojskowy. W 1808 r. książę Adam Czartoryski wykupił kościół i podarował go parafii. Jego wnętrze uległo spaleniu w 1862 r. Po remoncie kościół został poświecony w 1863 r. Konsekrował go pod wezwaniem Bożego Ciała sufragan przemyski biskup Jakub Glazer w 1890 roku. Wyposażenie kościoła wykonane zostało w XIX wieku. Szczególną czcią wiernych otaczany jest wizerunek Matki Bożej Śnieżnej, pochodzący z XVI wieku. Z dawnego wystroju kościoła zachowały się: krzyż z XVII wieku, wykonany przez Antoniego Osińskiego oraz późnogotycka (XVI wiek) figura Matki Boskiej z dawnej Kolegiaty.
DP