Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu, oddział Muzeum Kamienica Orsettich w Jarosławiu świętuje 15-lecie.
Liczący obecnie ponad 200 lat pałac jest jedną z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych na Podkarpaciu. W PRL służył najpierw jako szkoła rolnicza, potem popadł w ruinę. Obecnie zachwyca blaskiem. Będący niegdyś siedzibą zasłużonego dla rozwoju polskiej kultury i edukacji rodu Dzieduszyckich, teraz jest filią Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich. Klasycystyczny pałac został wzniesiony ponad 200 lat temu; jego oficjalne otwarcie datuje się na 1819 r., z inicjatywy Magdaleny z Dzieduszyckich Morskiej i Ignacego Morskiego. Hrabina stworzyła, według własnego pomysłu, wiejską rezydencję w Zarzeczu, która w pierwszej połowie XIX wieku była uważana za jedno z najpiękniejszych założeń parkowo-pałacowych w monarchii habsburskiej. Posiadłość do dziś jest otoczona przez park. Kiedy ostatni właściciele pałacu Włodzimierz Dzieduszycki i Wanda z Sapiehów z trzynaściorgiem dzieci opuszczali rodzinny dom w 1944 r., pozostawili większość wyposażenia. Sprzęty zostały przejęte przez Skarb Państwa, a następnie przekazane w 1947 r. do Muzeum w Jarosławiu. Później doszło do trójstronnego porozumienia między Związkiem Rodowym Dzieduszyckich herbu Sas, Gminą Zarzecze, będącą właścicielem pałacu i parku, oraz starostwem powiatowym w Jarosławiu‚ którego jednostką organizacyjną jest jarosławskie muzeum i podpisano akt notarialny, na mocy którego w pałacu w Zarzeczu utworzono Muzeum Dzieduszyckich jako Oddział Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich, a także Centrum Kultury oraz Ośrodek Spotkań Międzynarodowych. Do muzeum wróciło pierwotne wyposażenie pałacu: meble, obrazy, rzeźby i grafiki, które zdobią obecną ekspozycję. W ostatnim czasie odrestaurowane zostało pierwotne wyposażenie pałacu, w tym m.in. krzesła, kanapy, serwantki, komody i stoły, które po odnowieniu zdobią wnętrza pałacu. Obiekt w Zarzeczu stał się jednym z najważniejszych miejsc kulturalnych i turystycznych na Podkarpaciu, odwiedzanym przez turystów z całej Polski i z zagranicy. Dzięki uporowi Izabeli Dzieduszyckiej, zaangażowaniu Rodu Dzieduszyckich oraz władz lokalnych, udało się zachować i przywrócić do życia ważny wycinek historii i kultury regionu i kraju.
Opr. red.